Tak jak już wspomniałem w poprzednim poście, ten zamieszczam aby zapoznać Państwa choć trochę z testami: szufladkowy przedni i odchyleń kości skokowej. Testy te być może nie będą pomocne ludziom, którzy szukają jedynie sposobów leczenia takowych kontuzji, jednakże myślę tutaj przede wszystkim o młodych ludziach, którzy w przyszłości mają zamiar zostać nauczycielami Wychowania Fizycznego, Fizjoterapeutami, czy po prostu chcą wiedzieć więcej. Zatem, zaczynajmy:
TEST SZUFLADKOWY PRZEDNI: Tak, szczerze mówiąc to do nie tak dawna nawet nie zastanawiałem się czym jest ten test. Wielokrotnie słyszałem jak lekarze mówią, "test szufladkowy przedni dodatni, Panie Janku, skręcenie II stopnia minimum, czekamy na ekspertyzę z drugiego testu". Po przeczytaniu owego artykułu, którego autorkę wymieniałem w pierwszym z moich postów, zauważyłem że ilekroć miałem skręcony staw skokowy, wykonywane były na mnie podobne zabiegi. Zatem, czym jest ten test?. Jest to czynność którą wykonuje lekarz podejrzewający u nas skręcenie stawu skokowego, Polega on na tym że stabilizując jedną ręką dalszą część goleni i ujmując tylną część pięty drugą ręką, naciska się piętę w kierunku przednim starając się zwichnąć kość skokową ku przodowi. Duże wysunięcie do przodu lub nawet wyczuwalne przeskoczenie powierzchni stawowych (w cięższych przypadkach) wskazuje na wynik dodatni testu. ZAPAMIĘTAJ: Dla porównania należy zawsze zbadać analogiczny staw drugiej, nie uszkodzonej kończyny.
TEST ODCHYLENIA KOŚCI SKOKOWEJ: O tym teście, niewiele słyszałem, przyznaje się bez bicia, za to wielokrotnie jak w przypadku szufladkowego przedniego miałem go wykonywanego. Cechą charakterystyczną tego testu jest to iż bada on integralność więzadła piętowo-strzałkowego i więzadła skokowo -strzałkowego przedniego. Wykonanie tego testu opiera się na chwycie stopy i pięty, a następnie próby suponowania stawu i odwrócenia kości skokowej względem dolnej powierzchni stawowej piszczeli.
Skoro poznaliśmy dwa podstawowe testy które wykonuje się w celu potwierdzenia skręcenia stawu skokowego, powinniśmy również posiąść postawy leczenia, tak, niektóre z nich możemy sami wykonać, będąc w domu, oczywiście jeśli jest to dolegliwość niskiego stopnia.
I) NATYCHMIASTOWA POMOC:
a) Wykluczyć niestabilność przy pomocy badania fizykalnego
b) Badanie rtg. wówczas, gdy istnieje wskazanie
II) POCZĄTKOWE 24-48 GODZIN
Czy słyszeliście kiedyś o zasadzie PRICE MM? Myślę że kiedyś obiło, bądź obije Wam się to o uszy. Otóż litery które budują to słowo, są pierwszymi literami od słów:
P- Protect (ochrona)
R- Rest (odnowa)
I- Ice (lód)
C- Compression (ucisk)
E- Elevation (uniesienie)
M- Medication (farmakoterapia)
M- Modalities (fizykoterapia:)
Tak, te wszystkie czynności możemy wykorzystywać w domu. Przyjrzyjmy się wszystkim czynnością po kolei i omówmy je. Protect - ochrona, ociążenie, polega to na bezwzględnym lub względnym unieruchomieniu, przyrządy które możemy tutaj zastosować to: laska, kula, szyna, proteza, bandaż, czy chociażby taśma. Rest - odnowa, odpoczynek, nic trudnego po prostu należy ograniczyć naszą aktywność ruchową na jakiś czas. Ice - lód, schładzanie, stosujemy okłady z lodu, jeśli uraz nastąpił na tyle blisko że mamy dostęp do zamrażarki, w późniejszych godzinach - stosowanie zabiegów zimno leczniczych i krioterapii. Compression- ucisk, za pomocą bandaży lub specjalnych rękawów uciskowych. Elevation - uniesienie "powyżej serca" można osiągnąć poprzez: pozycje leżącą, klin, temblak.
Jeśli chodzi o składowe zasady PRICE czyli właściwie jej końcówkę "MM" chodzi tutaj o leczenie za pomocą leków i za pomocą narzędzi jakimi posługują się fizjoterapeuci np: laser, ultradźwięki, stymulacja elektryczna oraz inne zabiegi.
III) 7-28 DNI:
a) Stopniowa mobilizacja stawu z zastosowaniem środków chroniących staw skokowy
b) Dodatkowe ćwiczenia wzmacniające
IV) POSTĘPOWANIE W OKRESIE PÓŹNIEJSZYM:
a) W przypadku braku pewności chorego co do stabilności stawu oraz przy upośledzeniu jego stabilności, należy zastosować metody chroniące staw skokowy
b) Gdy ból zredukuje się do minimum, można zezwolić na ponowne uprawianie sportu
UWAGA: W ostrym skręceniu stawu skokowego nigdy nie należy uciekać się do leczenia operacyjnego. Badania nie wykazały przewagi leczenia operacyjnego stawu skokowego nad postępowaniem zachowawczym. Do najczęstszych wskazań do leczenia operacyjnego należą:
- Niepowodzenia w leczeniu zachowawczym
- Utrzymujące się objawy niestabilności w badaniu przedmiotowym
- Epizody "uciekania stawy"
- Przewlekły ból
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz